10 Temmuz 2017 Pazartesi

82. MEKTUP; BEL ETAGE

"Çabucak çizilmiş ve gözü kapalı boyanmış gece ve su şehrime kavuşuyorum. Elim çıplak kolunda, gözlerimi kapatıyorum."

Sert bir kış geçirdim ve depresif bir ilk bahar... Çok yorgundum. Geceleri uyuyordum, ve sabahları bitkin ve öğleden sonraları hiç gibi... Bir bahçe dolusu bitkinin arasında kendini bilen bir bitki gibiydim... Bazı akşamlar inanlara katlanamıyordum... Hiç kimseye... 
Biraz güneşe çıkmam lazım...Yapmayı sevdiğim şeyleri yapmamı sevmeyen adamlar yüzünden hayata küsebilirim biraz, ama deri değiştiremem. 
Bir ara hiç dönemeyecek gibi oldum ama işte buradayım. 
Biraz,bir süre , baş başa kalalım. Bel etage ; burada en sevmediğim görünmeyen sinekler. 

Sevgiler
Jane






Hiç yorum yok:

Yorum Gönder