Bu günlerde yine güneşi özledim diye,
markette o sevdiğim elmalardan kalmamış diye,
kötü bir film seyrettim; üstelik son zamanlarda seyrettiğim en kötü filmdi diye,
kalpte dayanılmaz yalnızlık sıkışması yaşadım diye,
böyle zamanlarda istediğim kadar gözlerinin içine bakabiliyorum diye,
nasıl olsa hepimiz bir gün öleceğiz diye,
en çok da nasıl olsa hepimiz bir gün öleceğiz diye...
belirli bir günün ve saatin tadına aşinayız seninle ve sözcüklerin kıvamına diye-lim. Dilimiz bilincimizin arkasındaki mantıklılık. Farkındasın sözcüklerim konuşucu sözcükler değil. Çünkü ben aslında seninle konuşuyor olsaydım seni öyle çok güldürürdüm ki, çoğu zaman gülmekten ne dediğimi anlayamazdın.
zaman zaman kendimi toparlamaya çalışsamda ... o kadar uzağa gitmeyi göze alamayacağımız aşikardır üstelik sadece mesafe ile ilgili bir mesele de değil bu.
aşk gibi olağandışı bir durum... rüya... teşekkürler Freud.
'sevgili hayal gücü senin en sevdiğim yanın merhametsizliğin.’
kendim için sarsılmaz bir gündelik dünya düşü; tesadüflerin algıma ettiği oyunlar... temiz, tertemiz gerçeklikten kopuşlar. Fakat odanın akılda kalıcı en ufak bir ayrıcalığı, özelliği yoktu. Oda batmaktaydı yalnızca. Benim yüzümden mi, senin yüzünden mi?
hata yapma korkum olmadan sana teslim olmamı sağlayan bu akli denge...bu da bir denge kabul edersin ki. Dengesiz olan rüyalarım belki, rüya gücüm değil. ve bir dengeyi sağlamak için insan ne çok zahmete giriyor. Kendini seni faltaşı gibi açılmış gözlerle okuyanlara teslim ettiğin şekilde düş görenlere teslim etmek için uyumak ister miydin sen de? eni konu uyanık insanın gördüğünü kaçırmak pahasına. Daimi çelişkide bir masalsı uyku.
Ben sana kötü zevklerin ormanında kuş sesleri vaadediyorum her uykuda. Kuşkusuz benden ve senden başkasının soramayacağı bir soruyu şifre belliyorum aramızda. ’sen kimsin?’
ve mekan havaydı. ince geçirgen bir hava. herşey kadar kırılgan ve önemli.
insanların icinde bir mücadele sürüp gidiyor. Bana yavan geliyor bütün bunlar. Bundan çok daha önemli olmalı birşey. Başa mı döneceğiz?
Diğer insanları severiz ve maruz kalırız ve kimi zaman bu insanların afra tafrası bizi epey yorar ama istediğimiz zaman ölme lüksümüz var ölüyken diğer ölülerle başka bir ormana geçeriz belki.
uyumluyduk rüyamda.
sevgiler
Jane
markette o sevdiğim elmalardan kalmamış diye,
kötü bir film seyrettim; üstelik son zamanlarda seyrettiğim en kötü filmdi diye,
kalpte dayanılmaz yalnızlık sıkışması yaşadım diye,
böyle zamanlarda istediğim kadar gözlerinin içine bakabiliyorum diye,
nasıl olsa hepimiz bir gün öleceğiz diye,
en çok da nasıl olsa hepimiz bir gün öleceğiz diye...
belirli bir günün ve saatin tadına aşinayız seninle ve sözcüklerin kıvamına diye-lim. Dilimiz bilincimizin arkasındaki mantıklılık. Farkındasın sözcüklerim konuşucu sözcükler değil. Çünkü ben aslında seninle konuşuyor olsaydım seni öyle çok güldürürdüm ki, çoğu zaman gülmekten ne dediğimi anlayamazdın.
zaman zaman kendimi toparlamaya çalışsamda ... o kadar uzağa gitmeyi göze alamayacağımız aşikardır üstelik sadece mesafe ile ilgili bir mesele de değil bu.
aşk gibi olağandışı bir durum... rüya... teşekkürler Freud.
'sevgili hayal gücü senin en sevdiğim yanın merhametsizliğin.’
kendim için sarsılmaz bir gündelik dünya düşü; tesadüflerin algıma ettiği oyunlar... temiz, tertemiz gerçeklikten kopuşlar. Fakat odanın akılda kalıcı en ufak bir ayrıcalığı, özelliği yoktu. Oda batmaktaydı yalnızca. Benim yüzümden mi, senin yüzünden mi?
hata yapma korkum olmadan sana teslim olmamı sağlayan bu akli denge...bu da bir denge kabul edersin ki. Dengesiz olan rüyalarım belki, rüya gücüm değil. ve bir dengeyi sağlamak için insan ne çok zahmete giriyor. Kendini seni faltaşı gibi açılmış gözlerle okuyanlara teslim ettiğin şekilde düş görenlere teslim etmek için uyumak ister miydin sen de? eni konu uyanık insanın gördüğünü kaçırmak pahasına. Daimi çelişkide bir masalsı uyku.
Ben sana kötü zevklerin ormanında kuş sesleri vaadediyorum her uykuda. Kuşkusuz benden ve senden başkasının soramayacağı bir soruyu şifre belliyorum aramızda. ’sen kimsin?’
ve mekan havaydı. ince geçirgen bir hava. herşey kadar kırılgan ve önemli.
insanların icinde bir mücadele sürüp gidiyor. Bana yavan geliyor bütün bunlar. Bundan çok daha önemli olmalı birşey. Başa mı döneceğiz?
Diğer insanları severiz ve maruz kalırız ve kimi zaman bu insanların afra tafrası bizi epey yorar ama istediğimiz zaman ölme lüksümüz var ölüyken diğer ölülerle başka bir ormana geçeriz belki.
uyumluyduk rüyamda.
sevgiler
Jane
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder